ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ - 26/4/2013, 9:πμ

26/4/2013, 9.00 π. μ. ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ

        Η «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» ΣΑΣ ΔΙΚΑΖΕΙ  ΤΟΝ  ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟ

Στις 26 Απριλίου, η σάπια δικαιοσύνη του κράτους δικάζει έναν
 αντιφασίστα με το πρόσχημα συμμετοχής σε συμπλοκή
 με χρυσαυγίτες.

Γυρνώντας πίσω το χρόνο... 

Στις 22/12 μέλη της χ.α. βγήκαν για να κάνουν «φιλανθρωπία» 
στην παραλία του Βόλου μοιράζοντας διάφορα τρόφιμα μόνο
 σε Ελ-ληνες. 
 Ως απάντηση στην υποκριτική αυτή πράξη, έγινε αντισυγκέντρωση
 από 70 αντιφασίστες. Χωρίς ναυπάρξει καμία πρόκληση από 
μέρους τους έκαναν την εντυπωσιακή εμφάνισή τους

τα σκυλιά του κράτους. Σε κλάσματα δευτερολέπτου τους 
ξυλοκόπησαν και τους προσήγαγαν όλους. 
Αφέθηκαν ελεύθεροι 5 ώρες αργότερα, όταν τα χρυσαύγουλα

τελείωσαν τη διανομή τους.

Την επόμενη μέρα έβρεξε καρέκλες. Οι φασίστες βγήκαν για κυνήγι 
αντιφασιστών αλλά πήραν την κατάλληλη απάντηση: μια επίσκεψη 
στο νοσοκομείο... Ακολούθησε καταγγελία στοχευμένη σε άτομο
 που δε συμμετείχε. Ο λόγος της στοχοποίησης του είναι η εδώ 
και χρόνια πολιτική του δράση στην πόλη.
 Και έτσι φτάνουμε στα δικαστήρια!

Εν καιρώ

δημοκρατίας και υπεράσπισης της νομιμότητας
 στον πολιτικό χώρο και όχι μόνο, εντείνεται η
 προσπάθεια να ενισχυθεί η θεωρία των δυο άκρων.
Αν αναρωτιέσαι ποια είναι τα άκρα αυτά, και τι σημαίνει 
η θεωρία των άκρων μη το ψάχνεις και πολύ.. 

Τα ακούς κάθε μέρα από το χαζοκούτι σου, το

γείτονα, την περιπτερού και τυχαίους ευσυνείδητους πολίτες:
 «Συμπλοκή σημειώθηκε χθες, αργά το βράδυ ,μεταξύ 
κουκουλοφόρων αντιεξουσιαστών και μελών της Χρυσής Αυγής
 στη παραλία του Βόλου», τους ακούσαμε να λένε. 

Στο παραμύθι αυτό οι αντιεξουσιαστές φαίνεται να αποτελούν 
το ένα άκρο και οι φασίστες το άλλο. Για τους περισσότερους
είναι το ένα και το αυτό. Είναι αυτοί οι «άγριοι τύποι» 
που απειλούν την ησυχία,την τάξη και την ασφάλεια 
της κοινωνίας μας και διαταράσσουν τις ήσυχες ζωούλες μας.
 Ωστόσο τα δύο άκρα, ούτε είναι το ίδιο πράγμα ούτε αποτελούν
 την πραγματικότητα.

Αν ο αγώνας για αξιοπρέπεια στη ζωή και ελευθερία, μακριά από 

το σύστημα και τα εργαλεία του (βλ. φασισμός) αποτελεί ένα άκρο... 

ε τότε.. καλά κρασιά...

Παρόλο που όλο αυτό είναι ένας μύθος, ο τρόπος που πλασάρετε,
 ωθεί στην

κανονικότητα που έχει επιβληθεί από κεφάλαιο και κράτος.

Η κανονικότητα αυτή βασίζεται στον ρατσισμό, στην εκμετάλλευση 
και στον ατομικισμό.

Έτσι λοιπόν, συγγενεύει επικίνδυνα με το ένα απ’ τα δύο πλαστά άκρα, 
το οποίο είναι το ακροδεξιό/φασιστικό
 (όχι ότι το ίδιο το άκρο δεν χρησιμεύει από

μόνο του στο κεφάλαιο και το κράτος ως ένα από τα εργαλεία του).

Στον υποτιθέμενο αγώνα κατά των δύο άκρων και 
υπέρ της νομιμότητας δεν τους τσούζει και πολύ να κάψουν
 και δικά τους χαρτιά
 ( π.χ. οπαδοί της χ.α. ή λοιποίΤζοχατζόπουλοι) για την υπεράσπιση των 
δικών τους συμφερόντων και σκοπών. 
Γι’αυτό και βαφτίζουν τον μαχητικό αντιφασισμό «άκρο».
Επειδή αντιτίθεται στα συμφέροντα των αφεντικών και του
 κεφαλαίου δημιουργώντας ρήγματα αντίστασης.

Ο αγώνας ενάντια στο φασισμό είναι αυτονόητος.

Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες στο διωκόμενο αντιφασίστα.

Παύση των διώξεων.

Ούτε στις σχολές μας, ούτε πουθενά...